Antibikhiyal-313

بیخیالی تو این عصر داغ بیخیالی!؟ممنوع!

Antibikhiyal-313

بیخیالی تو این عصر داغ بیخیالی!؟ممنوع!

Antibikhiyal-313

شرط عشق،"جنون"است...ما که ماندیم؛مجنون نبودیم...!
-------------------------------------------------------
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خدا.اومدم اگه کم گذاشتم...اگه کم کاری کردم...حالا بجنبمو یه کم هم برا اون آخریه...اونی که وعده دادی...اونی که وجودیت و موجودیت این توپ خاکی برا خاطر نازنین اونه کار کنم.بی ارزشه ...ولی سپردم خودمو اینجارو دست خودت... یا علی
*التماس دعای فرج*
پ.ن:کربلا ظهور امامی بود که به خاک و خون کشیده شد؛
حق بدهیم که خدا اینقدر محافظه کار شود!
پ.ن: آه از این یوسف که من در پیرهن گم کرده ام..!
--------------------------------------
هزاران وادی غم را به یک نازت خریدارم

بناز ای گل که من هردم به یادت سجده بگذارم

اگر ساقی همش باقی بنوشاند می نابی

از آن من روی گردانم که در دل من تورا دارم
==============
کشتۀ اشک‌ها

امام حسین (علیه‌ السلام):

أنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ, لا یَذکُرُنِی مُؤمِنٌ إلَّا اسْتَعبَرَ.

من کشتۀ اشکم و هیچ مؤمنی
مرا یاد نمی‌‌کند مگر آن‌که
اشک‌هایش جاری می‌شود.

I am the murdered of tears, so whenever
believer mentions me,
he sheds tears.
أمالی الصدوق، ص 137

آخرین نظرات
پیوندها

۱ مطلب در تیر ۱۳۹۳ ثبت شده است

پست ثابت


پروردگارا،به درگاه تو پناه می آورم و تو نیز پناهم بخش تا موجودی آزمند و خویشتن دوست نباشم.مگذار که صولت خشم،حصار بردباری مرا در هم بشکند و حمله حسد،مناعت فطرت مرا به خفت و مذلت فروکشاند.
پروردگارا،از خصلت طمع کع دنائت آورد و آبرو ببرد؛از بدخویی که دل دوستان بشکند و به دشمنان نشاط و نیرو بخشد؛از لجاج شهوت که همت های بلند را پست سازد و پرده عفاف و عصمت چاک زند،به درگاه تو پناه می آورم.
پروردگارا از حمیت های جاهلانه و عصبیت های نانجار که حرمت انسانیت پاس ندارد و به حریم اجتماع پای تعدی و تجاوز بگذارد،به ذات اقدس تو پناه می برم.
پروردگارا،روا مدار که سر به دنبال هوس بگذارم و در ظلمات جهل و ضلال،از چراغ هدایت به دور افتم و بیغوله را از شاهراه باز نشناسم.
روا مدار که به خواب غفلت فرو افتم و کیفر غفلت خویش بینم.
روا مدار که به خاطر هوس خویش ،پای بطلان بر عنوان حق گذارم و باطل را برحق برگزینم.
پروردگارا،مگذار دامان وجودم به پلیدی های گناه بیالاید و مگذار که معصیت هارا -هرچه هم کوچک باشد-کوچک بشمارم و نسبت به ملاهی و مناهی بی پروا باشم.
روا مدار که طاعت اندک خویش را بسیار بینم و به خویشتن ببالم و گردن استکبار و افتخار برفرازم و به کیفر این خودبینی و خودپرستی از ادراک فضایل و مکارم فرومانم.
به تو پناه می برم از این که مظلومی را در چنگال ستم کاران وابگذارم و تا آن جاکه قدرت و قوت دارم،از حمایتش مضایقت کنم.
الهی،روا مدار که پنهان ما از پیدای ما ناستوده تر باشد و در ورای صورت آراسته ما سیرتی زشت وناهموار نهفته باشد؛
یا ارحم الراحمین...
فرازهایی از صحیفه ی سجادیه