همه رفتند و دل بی سر و پا جا مانده
از هوای حرم کرب و بلا جا مانده
به گمانم که میان همه زائرها فقط
امضای برات دل ما جا مانده
یک به یک میرسد از هر طرفی نامه دوست
که حلالم بکن، ای از همه جا مانده
صرف کردند همه فعل خداحافظی و
یک نفر هست ز جمع رفقا جا مانده
اربعین، پای پیاده، حرم حضرت عشق
حسرتش بر دل تنهای گدا جا مانده
قصه این است که من لایق آقا نشدم
از همین است که این من ز شما جا مانده
نام مارا بنویسید کف صحن حسین
بنویسید که "یک بی سر و پا جامانده
پ.ن: عالم،همه قطره ست
و
دریاست حسیــــــن(ع)...
پ.ن:کمر به همت بین الحرمینت بستم؛
حال این تو و
این من و
این دل بیقرار تو...
خودت میدانی و خودش...
دعا کنید برام...
یک شب در هفته خاک کربلا بر عرش خداوند فخر می فروشد و با افتخار خود نمایی و مباهات می کند در غروب افتاب هر شب جمعه حضرت زهرا سلام الله به زمین کربلا قدم می گذارد تا به دیدارفرزندش حضرت ابا عبدالله الحسین برود گرچه رسم بر این است که فرزند به دیدار مادر برود ولی شوق دیدار حسین مادر را هر شب جمعه راهی کربلا می کند.
مگر نه این است که مکان از خود هیج قداستی ندارد مگر اثری از شخصی بزرگ در ان باشد پس بهشت و عرش الهی چگونه بدون دختر رسول الله دارای ارزش می شود!
شب جمعه کربلا قدم گاه دختر رسول خداست همان دختری که پاره تن پدر بود و هر کجا که او باشد پدر نیز حضور دارد همان پدری که خاتم انبیا و برترین انهاست وهمه انبیاء به گرد او حلقه زنند.
مگر حضرت زهرا حجت بر تمام امامان نیست پس انها نیز بدنبال حجت خود به این مکان قدم می گذارند.
عجب شبیست شب جمعه کربلا گویی خدا نیز...
در این زمان کربلا عرش الهی می شود و خداوند نیز تمام نظرش معطوف به کربلاست.
مادری باز ثناگوی حرم می اید
ناله و گریه اش باز از سوی حرم می اید
هوش من رو هوس کرب و بلایش برده
شب جمعه و شد و بوی حرم می اید
یا حسین علیه السلام
السَّلام عَلَیْکَ یَا أبا عَبْدِ اللهِ
وَعلَى الأرواحِ الّتی حَلّتْ بِفِنائِکَ ،
عَلَیْکَ مِنِّی سَلامُ اللهِ أبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِیَ اللیْلُ وَالنَّهارُ ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ
آخِرَ العَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکُمْ ،
السَّلام عَلَى الحُسَیْن ،
وَعَلَى عَلیِّ بْنِ الحُسَیْنِ ،
وَعَلَى أوْلادِ الحُسَیْنِ ،
وَعَلَى أصْحابِ الحُسَینِ .
پ.ن: بنویسید به روی لحدم
من فقط عشق حسین بن علی را بلدم
ننویسید که او خادم بدعهدی بود
بنویسید که او منتظر مهدی بود